It’s beginning to look a lot like … 🌟

..Christmas ja! 

Ze zijn er hier dol op! Op steeds meer plekken zie je kerst versiering en voorbereidingen  verschijnen.

We beginnen ons al te verheugen op kerst met onze voeten in het zand en een 🎄-mas barbecue! Voor het eerst kerst in de zomer , ik ben zo benieuwd! Wel grappig dat ze ook hier zingen over kou & een witte kerst.. 🎅 

De etalage bij het Warenhuis hier vlakbij is wel heel bijzonder! Een kerstverhaal met verlichte huisjes, draken, elfjes én kerstmuziek. We zijn er al een paar keer gaan kijken. 
 

..EN het gaat voor ons óók steeds meer lijken op een echt leven hier: we hebben namelijk een huis ! Na 4 viewings konden we kiezen uit twee woningen , bij beiden zijn we het ‘geworden’.

We zijn gegaan voor een echt typisch Nieuw-Zeelands huis in Herne Bay, de wijk waar ik ga werken (en een van de mooiste in Auckland) met een parkje én een strandje vlakbij.

Dit is m! :

3/91 Sarsfield Street, Herne Bay, Auckland 1011

Het heeft drie slaapkamers (een logeerkamer dus..;-) !) een woonkeuken en een extra kamer wat een speelkamer wordt en een heel groot balkon waar Tijn flink op kan gaan spelen!!

Het pand bestaat uit drie delen, beneden wonen 3 vrouwen en aan de voorkant 2 mannen. En wij wonen dan aan de achterkant vanaf de straat gezien, op 1 hoog. 

Donderdag verhuizen we! 

Toen we net het telefoontje hadden gekregen dat we dit huis mogen gaan huren , hebben we meteen even goed geproost. Voor het ándere huis , echt een appartement maar mét beneden een gemeenschappelijke gym en zwembad, hadden we die ochtend al groen licht gekregen..maar onze reactie hierop aan de makelaar hebben we de hele dag uitgesteld omdat we heel duidelijk voorkeur hadden voor het andere huis. Dus heel blij toen het ‘verlossende’ telefoontje kwam! Adrenaline en opluchting. Wat een dag.

Dit was het appartement wat het net niet is geworden, aan de naam lag het in elk geval niet, het complex heet : Beaumont appartments (net als m’n lieve neef).

Het huis waar we zelfs 2 keer zijn gaan kijken hebben we uiteindelijk zelf afgeslagen want hoe mooi ook , het was heel oud en er moest heel (te) veel aan gebeuren als je er iets van wilde maken. En toen we er voor de tweede keer gingen kijken en Tijn in de kattenpoep stapte die voor de deur lag en we diezelfde kat door het huis zagen wandelen en aan de kraan zagen likken was onze beslissing wel genomen.

Wanganui Avenue

Grappig hoe je dan achteraf kunt zeggen hoe snel en makkelijk het gegaan is met het vinden van een huis. Ik kan je zeggen , toen we er middenin zaten , voelde het niet zo! 😇
Sowieso moeten we wel bekennen dat we het prachtige idee van helemaal vanaf 0 iets nieuws opbouwen toch enigszins iets te romantisch en avontuurlijk hebben ingeschat van tevoren. Het is soms best zwaar , onzeker , onrustig.

Nu in elk geval heel blij dat we over 2 nachtjes het hotel-leven achter ons gaan laten en echt een eigen stek hebben!! Volgende stap: settelen in het huis ; buurt verkennen; sociale contacten & bezigheden gaan zoeken. 
Maar eerst nog even : meubels huren, power (elektriciteit ) afsluiten , wasjes draaien met nieuwe handdoeken en beddengoed etc etc…

Het huis inrichten en gezellig maken daar kijk ik enorm naar uit, wat een leuke klus!! 

Visa

Op 1 november, precies een week geleden, is onze visumaanvraag ingediend. Dat kon niet eerder want mijn contract van werk moest getekend zijn en dat duurde even , maar ook moest er plotseling nóg een vertaling gedaan worden én we moesten alledrie een ‘medical’ laten doen , want als je niet volledig gezond bent dan mag je sowieso niet in dit land blijven…. In feite proberen ze je het land uit te werken na maximaal drie maanden (visitor visum) en moet je van goeie huize komen als je daarna wil blijven 😅 ondanks een groot lerarentekort wordt het ons niet makkelijk gemaakt door immigration.

Afijn, wij de medical laten doen : papieren papieren en nog meer papieren, ogen test, urine en bloed onderzoek (Tijn gelukkig niet), anamnese en bmi & bloeddruk meting. Én een chest X-ray  : al met al waren we een hele dag zoet. 
Fijn om te weten : alledrie ‘Grade A’ oftewel gezond (geen afwijkende uitslagen).

Wat wel heel bijzonder was, de röntgenfoto vond op een andere locatie plaats dan de rest van het onderzoek en mochten wij laten doen bij de afdeling radiologie op Queen Street waar we ook de 7-weken-echo van Tijn hebben gedaan in 2019❤️ Dat weet inmiddels de hele afdeling.

De uitspraak over mijn visum komt met 4-6 weken, het wordt dus zelfs nog spannend of ik 6 december kan beginnen met werken . Deze datum had ik samen met mijn nieuwe werkgever al afgesproken tijdens de sollicitatie.

Wat we niet wisten is dat het visum voor Ron en Tijn (haha ja een 2-jarige moet ook een eigen visum aanvragen..) nog 1-2 weken langer duurt en tot 6 maanden (!) kan duren… dat was wel even slikken want dat zou wel een probleem zijn. Ron zal ook moeten (en willen) gaan werken & Tijn mag pas op de ECE bij mij beginnen zodra zijn visum rond is. We hopen er het beste van en proberen erop te vertrouwen dat het meevalt (net als in 2019)!
 

Er is ook nog iemand jarig geweest in de tussentijd! Dat kun je wel zien dat is…:

Tijd voor een Verrassingslunch! Het is me weer gelukt om hem te verrassen , mooie blik toen hij Matt&Mignon zag lopen hier voor het hotel , zij kwamen om een paar uurtjes met Tijn te spelen. 

Na afloop nog even samen geproost .

Op 1 november zelf een super dag gehad met z’n drietjes. Gewandeld (trappen op: Tijn allemaal zelf , waag het ook niet hem te helpen..) naar de top van Mt Eden, de hoogste vulkaan van Auckland. Wat een uitzicht! En zo bijzonder om zo’n krater begroeid met het groenste gras te zien. Heel spectaculair.

En daarna proosten / spelen bij de Brothers Brewery. En papa nog 1x verrassen met een brandend 4 en een 5 kaarsje in de borrelhap én een happy birthday 🎶

Lachen met Tijn 

Dan nog twee uitspraken van Tijn, hij is nóg meer aan het kletsen en zegt de mooiste dingen.

“koffertjes” zijn…

Poffertjes! Het duurde even voor ik het doorhad maar wat hebben we gelachen .

En dan een anekdote nog van vanmorgen. Ron en Tijn in de slaapkamer. Tijn pakt de afstandsbediening en zet de tv wel even aan denkt hij (want hij kan alles zelf!) . Ron vraagt of hij kan helpen omdat het niet helemaal lukt . Tijn weet hier wel wat op en bedenkt een ander plan: 

”kunnen ook joetjoep doen gewoon” 🤣🤣🤣

Nu heb ik nog lang niet alles verteld wat we hier allemaal hebben meegemaakt in de afgelopen weken , toch ga ik zo slapen. Inmiddels is het tijdsverschil met Nederland 12 uur , lekker makkelijk rekenen is dat, dus is het hier bijna 22:30u . Ik ga maar eens lekker slapen, net als Ron en Tijn ;-)

Ik ga nu niet vertellen over het afgelopen super Whangamata weekend dat wij hebben gehad met dansshow en opnieuw een reünie waar we in een nieuwe ‘truck’ naartoe reden met nog maar 60 km op de teller ; over dat ik nu wél een kiwi in het echt gezien heb én een huppelende baby neushoorn ; dat zo grappig aan Auckland is dat je hier diagonaal (!) kunt oversteken op veel kruispunten en dat we weer heel veel leuke nieuwe speeltuinen hebben ontdekt en ijsjes hebben gegeten , dat is namelijk wel te zien op de foto’s en filmpjes verderop op het blog overzicht .

 “Kan ook” zou Tijn zeggen. Dit volgt namelijk tegenwoordig op bijna alles wat wij zeggen.

Graag tot snel!💚👋